Jambooooooooo

bonjour tout le monde en belgique!

ten eerste: excuses voor de traagheid, maar dat gaat hier nu eenmaal zo.

ten tweede: alles dik ok hier! (als at het enige is wat je wou weten, kan je hie al stioppen met lewen)

ten derde: aangezien internet hier gepermitteerd is om zo traag te zijn als een salamander die reist van brussel naa lubumbashi, zal mijn vertoog niet zo lang zijn als de route die de salamander moet afleggen.

aankomen aan een luchthaven en er meteen simbabier in overvloed aangeboden krijgen is niet wat je verwacht van je eerste minuen in Congo.

met de jeep naar het centrum rijden is een eerste ervaring die het dagelijkse vervoer in de stad representeert.. om nog maar te zwijgen over de plasstopjes in de (dorre, bladloze) bosjes.

mijn eerste daguitstap was naar de mijnen (bovengronds) van katanga. zeer interessant hoe men hier nog werkt in omstandigheden die de gemiddelde stakende arbeider in belgie zich niet eens kan inbeelden. ik had het gevoel rond te lopen in een levend museum der industriele revolutie.. (foto's volgen na terugkomst)

dag twee heb ik het 'paradijs' voor gehandicapten ontdekt, een beetje buiten de stad. een filosofie van integratie en coherentie en leven in volle harmonie met de natuur staat er centraal. ik keer er zo snel mogelijk terug om de directrice, de prachtige vrouw achter het roject, te interviewen.

en zoals de dagen hier met het ritme van de zon geleefd worden, is het inussen al gewoon om rond 21h onder het gezellige muskietennet te kruipen.

in het weekend mag daarop wel al eens een uitzondering gemaakt worden. groot feest voor de 14juillet samen met fransen,congolezen en andere belgen in het kunstenentum waarmee we zullen samenwerken gedurende onze laatste week.

en alsof 22h nog niet laat genoeg was om terug naar ons hotel belle vue te keren, namen we een taxi naar de uitgaansbuurt -  met een beetje vetraging wegens lekke and van de taxiwagen - alwaar we met jaloerse en afgunstige blikken bekeken werden door de congolese vrouwen. een ervaring op zich, niet noodzakelijk voor herhaling vatbaar..

nu is het tijd geworden om met een congolese studente die deelneemt aan ons project mee te gaan naar haar wijk en familie.

er rest mij dus nog te zeggen dat ik dinsdag naar de brousse vertrek tot en met 29 juli, dus de kans dat mijn blog tot dan geen nieuwtjes zal bevatten, is reeel, waarvoor excuses. voorlopig ben ik mijn plicht toch minstens een beetje nagekomen.

Hakuna matata!